Byłem nad Wisłą w weekend w nocy. Jak wiadomo, mnóstwo ludzi, mnóstwo butelek po piwach, a więc i dużo potłuczonego szkła. Siedzę ze znajomymi na schodkach. Idzie obok bardzo ładna dziewczyna. Rozmawia przez telefon, chyba nie mogą się znaleźć z jakąś znajomą. Nagle słyszę jak zaczyna jej pod butami chrzęścić i strzelać szkło… Przyjrzałem się, na nogach miała dokładnie takie buciki

I widzę że doszła do miejsca gdzie ktoś potłukł butelkę. Zatrzymała się mając pod butami to szkło, i się odwraca, jakby szukając tej znajomej, i mówiąc przez tel co widzi przed sobą. Jakby wgl nie wiedziała co ma pod butami! Siedząc obok widzę jak odwracając się stawia buty na kawałkach szkła, słyszę jak miażdży kawałek za kawałkiem, a ona nic! W końcu chyba zobaczyła w tłumie koleżankę, bo poszła. Nawet nie spojrzała za siebie. A ja tylko podziwiałem dokładnie rozdrobnione szkło przez jej buty…

Jak myślicie, dziewczyny naprawdę pod takimi nic nie czują?

Bo że są naprawdę twarde to przekonałem się z godzinę później, ale to już kolejny wpis za pare dni ?